Molens kenmerken de kleine gemeenschap op de noordelijke helling van het Wiehengebergte. In 1748 gaf de Pruisische koning Frederik II de opdracht tot de bouw van wat nu bekend staat als de Königsmühle (direct aan de B 65), die samen met het molenaarshuis geldt als herkenningspunt van Eilhausen en een van de mooiste en bekendste van de ongeveer 40 wind- en watermolens op de Westfaalse Molenroute is. Bijna twee eeuwen lang werd er graan gemalen in de "Hollandse windmolen", die door de windroos in de juiste richting wordt gedraaid. Na een grondige renovatie is de molen bij de westelijke ingang van het dorp sinds 1994 weer operationeel. In de zomer draaien de wieken één keer per maand als de molengroep maal- en bakdagen organiseert. Het molenensemble, inclusief een klein dorpsmuseum, laat zien hoe de technische verworvenheden van de late 19e en vroege 20e eeuw het professionele en dagelijkse leven van een molenaarsfamilie veranderden.
Een beetje verder naar het oosten op de B 65 ligt de watermolen, ook volledig functioneel en gerestaureerd (maar niet langer in bedrijf), een klein gebouwtje van steengroevesteen met één verdieping, een vakwerkgevel, zadeldak en een waterrad met een bovenas. De oorsprong wordt gedateerd op 1698.
Een beetje verder naar het oosten op de B 65 ligt de watermolen, ook volledig functioneel en gerestaureerd (maar niet langer in bedrijf), een klein gebouwtje van steengroevesteen met één verdieping, een vakwerkgevel, zadeldak en een waterrad met een bovenas. De oorsprong wordt gedateerd op 1698.
In de buurt
Fotogalerij
... klik om te vergroten
