Stadtrundgangs - Informationstafel "Villen"

Voorstelling:
Aan de overkant staan vier villa's die zijn gebouwd in de Duitse keizertijd (1871-1918).
Hun stijl heeft duidelijke verwijzingen naar neoromantiek en neogotiek en wordt daarom ook wel 'historisme' genoemd. Deze bouwstijl is zeer typerend voor de kuurarchitectuur van het einde van de 19e eeuw.
Ze werd in veel steden nagevolgd en ook Bad Driburg wilde de glamoureuze kuuroorden van die tijd nabootsen.
De lager gelegen Lange Straße is zeer belangrijk voor de ontwikkeling van de stad: deze verbindt het historische stadscentrum in het westen met de kuurfaciliteiten van de graaf in het oosten en met het treinstation. Daarom werden er in deze straat in die tijd veel prachtige herenhuizen gebouwd. Ze droegen er ook toe bij dat de namen "Driburg" en "Bad" (bij Driburg), die toen nog afzonderlijk gebruikt werden, samengevoegd werden tot één naam. Beide namen worden nog gebruikt op een stadsplattegrond uit 1898, maar in 1919 werden ze "Bad Driburg".

Levensstijl
Alleen de bourgeoisie kon het zich veroorloven om in de villa's te wonen, waartoe in de Duitse keizertijd zeer verschillende bevolkingsgroepen behoorden. De meest gerespecteerde was de hogere middenklasse. Als bankiers, kooplieden of ondernemers waren ze over het algemeen erg rijk. In deze kringen was het chic om een aristocratische levensstijl na te bootsen en dienstmeisjes in dienst te hebben. Academisch onderwijs bood ook toegang tot de hogere middenklasse, die ongeveer 6% van de totale bevolking uitmaakte. De zogenaamde opgeleide middenklasse bestond uit artsen, advocaten en leraren, die veel waarde hechtten aan professoraten en doctoraten. De opgeleide middenklasse verdiende genoeg geld om voor hun gezin te zorgen en een comfortabel leven te leiden. Voor zowel de gegoede burgerij als de opgeleide burgerij betekende adeldom promotie naar de hoogste sociale kringen. De positie van de militairen was ongeëvenaard. Vooral officieren stonden in hoog aanzien. Hun gedrag, hun manier van spreken en hun manier van denken werden dan ook vaak gekopieerd in
burgerlijke kringen. Veel burgers verwierven ook een zogenaamde reserveofficiersvergunning,
die de weg naar sociale en politieke invloed effende. In de Bad Driburgse samenleving was bijvoorbeeld de zeer geëngageerde familie van ondernemer Carl Münstermann Sr. zeer bekend. Samen met F. en W. Seidensticker kocht hij in 1876 een glasblazerij aan de onderste Lange Straße, die vanaf 1914 bekend stond als de Friedrichshütte (ooit gevestigd op de huidige Rathausplatz). Villa Münstermann, die in 1973 werd afgebroken, wordt beschouwd als een typisch voorbeeld van architectuur uit de hogere middenklasse.

Bronnen van afbeeldingen: Tenzij anders vermeld, zijn de afbeeldingen afkomstig uit de archieven van de stad Bad Driburg, Meiners, Herzog of Gehle.

Read more