Sinds de middeleeuwen

De lokale glasproductie begon in de 12e eeuw met reizende glasblazerijen in het Eggegebergte. De omringende bossen met hun enorme houtreserves waren van centraal belang. Ze leverden de enorme hoeveelheden brandstof die nodig waren voor de glasproductie: het hout werd verwerkt tot houtskool in houtskoolovens, die vervolgens werden gebruikt om bijvoorbeeld de ovens te stoken. Naast kwartszand en loodoxide was er ook potas nodig voor de productie van glas. Kaliumchloride is een wit zout dat werd verkregen uit houtas door herhaaldelijk koken en verdampen. Een reizende glasfabriek had alleen al voor de productie van potas tot 30 hectare bos per jaar nodig. Dit resulteerde in grote kaalkap en de smelterijen moesten steeds op zoek naar nieuwe locaties. Kaliumchloride, kwartszand en loodoxide werden in zogenaamde "glashavens" (keramische potten met een inhoud van vier liter per stuk) bij temperaturen van ongeveer 1.200 °C in ovens tot glas gesmolten. De glasmassa werd vervolgens door glasblazers in de juiste vorm gebracht.

Sinds de industrialisatie
Toen Driburg in 1864 op het spoorwegnet werd aangesloten, konden grote hoeveelheden steenkool uit het Ruhrgebied worden aangevoerd. De reizende glasblazerijen in de bossen waren overbodig geworden. Nu konden grote glasblazerijen zich in de buurt van het treinstation vestigen. De eerste fase van de teloorgang van de glasblazerijen begon in de Weimar-periode als gevolg van de wereldwijde economische crisis. Tot de jaren 1970 gingen nog veel meer glasfabrieken failliet. In tegenstelling tot hun
concurrenten waren ze niet overgeschakeld op een volledig geautomatiseerde productiemethode, waardoor hun bedrijf niet langer winstgevend was. In 2013 werd de laatste producerende glasfabriek in Bad Driburg, "Waltherglas" in het stadsdeel Siebenstern,
gesloten. De glashandel is hier echter nog steeds erg belangrijk (zie informatiesteen nr. 2). Vandaag de dag is Bad Driburg het grootste overslagcentrum voor glasproducten in Europa.
De geschiedenis van de glasstad Bad Driburg wordt hier levendig gepresenteerd in het glasmuseum. Het is zeker een bezoek waard.

Bronnen van afbeeldingen: Tenzij anders vermeld,
zijn de afbeeldingen afkomstig uit de archieven van de stad Bad Driburg, Meiners, Herzog of Gehle.