Siebenquellen - Lügde

Van de "Zeven Bronnen" wordt al lang gezegd dat ze een verjongend effect hebben. Ze staan bekend als de "Jungbornbron". Deze traditie gaat terug op een man die op een dag de weg kwijt zou zijn geraakt in het gebied rond Kasteel Herlingsburg. Hij dwaalde urenlang rond op zoek naar het juiste pad totdat de duisternis hem eindelijk in zijn greep kreeg. Na enige tijd, zonder te weten waar hij was, sloeg hij zijn kamp op voor de nacht om te gaan liggen. Het urenlange lopen had hem erg dorstig gemaakt en daarom kon hij maar niet in slaap komen. Plotseling hoorde hij het verkwikkende geluid van kabbelend water. Hij stond weer op om het geluid te volgen en ontdekte verschillende beekjes in het maanlicht. Zonder aarzelen hurkte hij neer om van het heldere bronwater te drinken. Terwijl hij dronk, ging er plotseling een opwekkend gevoel van frisheid door zijn lichaam. Even later, verfrist door het water, stond hij op en vervolgde zijn weg naar huis, fitter dan ooit. Ondanks de aanhoudende duisternis vond hij snel de juiste weg. Zijn wachtende vrouw kwam hem thuis tegemoet en beschenen hem met een olielamp. Ze schrok toen ze haar man zag. Ze was verbaasd toen ze een grote verandering in haar man zag: hij was jonger geworden, enkele jaren jonger. De man vertelde haar over het water uit de bronnen dat hem nieuw leven had ingeblazen en hoe ze te bereiken waren, want de vrouw wilde het water graag zelf proeven. Ze bracht haar voornemen in de vroege ochtenduren in praktijk en ging op zoek naar de bronnen. Toen ze ze vond, stortte ze zich zonder terughoudendheid op het water en begon het gulzig en overmatig te drinken. Na een tijdje begon ze de gewenste effecten te voelen, maar helaas bleken de grote hoeveelheden water die ze razendsnel dronk haar ondergang. Zijn vrouw had allang terug moeten zijn, maar ze was nergens te bekennen, dus ging haar man haar zoeken bij de bronnen. En ja hoor, daar zat ze met haar lange vlechten. Het bronwater had haar verjongd tot het kleine meisje dat ze ooit was geweest...