Rötekuhlen und Laubfrosch

Vlas (of "gewoon vlas") werd vroeger overal in het Ravensberger heuvelland verbouwd en er werd linnen van gemaakt. De roodachtige vijvers waren van centraal belang voor de productie van linnen vezels. De waterkwaliteit en het bodemtype bepaalden de kwaliteit.

In april gezaaid, kon het vlas al in juli worden geoogst. Nadat de zaden en stengels waren gescheiden, werd het vlas in bundels 10-14 dagen in de rood wordende vijvers gelegd. De naam komt niet van de kleur rood. Versterkt door gistingsprocessen losten de vlasbundels op en konden de vezels van de stengel worden gescheiden. Ze werden gedroogd, gebroken, geplet, "gekruld en gehakt" tot alle houten delen gescheiden waren. Het linnen werd thuis gesponnen en geweven.

Tot de 19e eeuw gebruikten de huurlingen, niet-zelfstandige boeren die geen boerderij of land bezaten, de linnenproductie als een noodzakelijke aanvullende bron van inkomsten naast het boerenbedrijf. Later werd de weverij gedeeltelijk vervangen door de sigarenproductie.

Heden ten dage leven in de vijvers bedreigde diersoorten zoals de boomkikker, dus er wordt veel gedaan om de vijvers te behouden

Verder informatie: www.fahr-im-kreis.de