Kath. Pfarrkirche St. Joseph von 1714 Blankenau

Het werd in 1714 gebouwd door de Corvey prins-abt Maximilian von Horrich volgens de plannen van zijn voorganger Florenz von dem Velde. Het prachtige barokke hoogaltaar, dat tot onder het gewelf reikt, is afkomstig uit het beroemde atelier van de beeldhouwersfamilie Papen uit Giershagen, net als de preekstoel aan de zuidmuur, die in zijn rijke vormgeving geheel in lijn is met het altaar.

Terop het altaar staat een verspringende achterwand als onderbouw voor de hoofdverdieping, waarop een groot olieverfschilderij op doek, een kruisiging, is aangebracht tussen twee gedraaide zuilen die voor de achterwand staan. Het onderste derde deel van deze zuilen is versierd met wijnranken in de windingen.

Levensgrote figuren staan buiten op rolconsoles: links de heilige Maria als koningin met scepter en kroon, rechts de heilige Jozef, de beschermheilige van de kerk, met een lelie. Het gevelveld is bijna volledig gevuld met een ovale schildering van de Heilige Drie-eenheid. De verbinding tussen de twee schilderingen wordt gevormd door een wapenschild van de stichter dat voor de kroonlijst hangt. De top van de gevel wordt gevormd door een jeugdige, baardloze Christus als de Verlosser, die met zijn rechterhand zegent en met zijn linkerhand een wereldbol vasthoudt.

Eén zeldzaamheid is zeker het vermelden waard: een laatmiddeleeuws handwasbekken (lavabo-bekken) is te vinden in een muurnis in het koor. Oorspronkelijk werden kommen en kannen gebruikt als handwasbakken in de kerken, maar rond de 15e eeuw verschenen er ketels met twee tuiten, waarvoor dan een ophanginrichting nodig was, zoals in Blankenau (Als u dit onderwerp in meer detail wilt behandelen, moet u het volgende essay raadplegen: Andreas König: "Ein spätmittelalterlicher Handwaschkessel in der St.-Josephs-Kirche in Beverungen Blankenau", in: die warte 137/2008, 26 - 27).