Karolingisches Westwerk

Het voormalige benedictijnenklooster van Corvey werd in juni 2014 door UNESCO uitgeroepen tot "Werelderfgoed". Het is daarmee een monument van uitzonderlijke universele waarde en van uitzonderlijke betekenis voor de cultuurgeschiedenis van de mensheid. 

Het 1200 jaar oude westwerk van Corvey uit de 9e eeuw is een van de weinige Karolingische gebouwen die in zijn essentiële onderdelen bewaard zijn gebleven en is het enige overgebleven bewijs van het westwerk-type gebouw uit deze periode. De oorspronkelijke gewelfde hal met zuilen en pilaren op de begane grond en de grote zaal op de bovenverdieping, die aan drie zijden wordt omgeven door galerijen, maken Corvey tot een van de meest opvallende voorbeelden van de 'Karolingische renaissance'.

Dit geldt met name voor de oorspronkelijke artistieke decoratie van de begane grond en vooral de eerste verdieping met levensgrote stucfiguren en mythologische friezen, die nog steeds te zien zijn in de overgebleven elementen. Ze zijn het enige bekende voorbeeld van geherinterpreteerde oude mythologie in Karolingische tijden. 

Het gebouw en de inrichting verwijzen met bijzondere urgentie naar de ideeënwereld van de Karolingische periode, die van fundamenteel belang is geworden voor de westerse geschiedenis. 

Het werelderfgoed aan de Weser werd grondig en eigentijds heringericht ter gelegenheid van het 1200-jarig bestaan van het voormalige benedictijnenklooster: In het Westwerk ontvouwen zich de bloeitijd van het klooster in de Middeleeuwen en het oorspronkelijke architectonische ontwerp van de Karolingische periode met behulp van moderne mediatechnologieën zonder de fragmentarisch bewaarde oorspronkelijke substantie te verstoren.
 
Met tabletten banen bezoekers zich een weg naar het Johanneskoor. De rijk gekleurde decoratie komt tot nieuw leven op de schermen, samen met de belangrijke levensgrote stucfiguren.