Gohfelder Schweiz

Het Mittelbachtal wordt gekenmerkt door zijn soms zeer steile en tot 5 m ongebruikelijk hoge terreinranden. Toen grasland niet langer economisch rendabel was voor de landbouw, werd het gebruik van de weiden in het Mittelbachtal opgegeven. Op sommige plaatsen werd het dal bebost met hybride populieren, die vanwege hun snelle groei als een goede houtbron werden beschouwd. Na verloop van tijd veroverde de els echter de vochtige vallei en ontstond er langzaam een elzenhakhout. In de 19e eeuw voorzag de Mittelbach alleen al op het Löhner stroomgedeelte drie watermolens van waterkracht. In extreem droge zomers droogde de beek op sommige plaatsen op omdat er te veel water werd afgetapt. Alle dieren in de beek stierven als gevolg van de uitdroging. Herkolonisatie kon slechts langzaam plaatsvinden, mede omdat het intensieve watergebruik de migratie van de beekdieren aanzienlijk bemoeilijkte.
Tegenwoordig heeft de Mittelbach in de Gohfelder Schweiz een overwegend natuurlijk karakter en is een van de minder vervuilde beken in het district. Op en onder stenen in de beek is een soortenrijke waterfauna te vinden. Hier komt ook beekforel voor.

Verder informatie: www.fahr-im-kreis.de