Osterbergkreuz Lügde

De jaren vanaf 1933 hadden een aanzienlijke invloed op het oude gebruik van de Paaswielrace. Het nationalisme, dat alles van Germaanse oorsprong gebruikte voor propagandadoeleinden, organiseerde de wielerwedstrijd nu in het teken van het hakenkruis.

De bevolking en de Dechenbrüder konden en wilden deze nieuwe organisatie van hun christelijk georiënteerde wielerwedstrijd echter niet accepteren. In eerste instantie probeerden ze de wielerwedstrijd te boycotten door hoge schadevergoedingen te eisen van de eigenaren van de eigendommen, maar dit had geen succes. Daarom richtten de inwoners van Lügde op 25 juli 1935 een 10 meter hoog kruis op een stenen voetstuk op, precies op de plek waar de paasraces plaatsvonden. Twee wereldbeelden - het christendom en het neopaganisme - kruisten elkaar hier.

Omdat het kruis op een privéterrein stond, kon de andere partij het niet laten afbreken of weghalen.

Wie waren de initiatiefnemers van wat in die tijd zeker een zeer gewaagde onderneming was? Bijna alle mannen in deze groep behoorden tot de Centrumpartij, die toen al verboden was. De metselaarsvoorman August Rüsenberg uit de Kanalstraße had het idee en viel al snel in de smaak bij zijn vrienden en kennissen, ondanks de gevaren van de onderneming. Het kruis werd gebouwd in de schuur van Sagel in de Kanalstraße door wagenmaker Johannes Blome uit de Bahnhofstraße, timmerman Johannes Gärtner en andere helpers.

Nadat de basis van de steengroeve was voltooid en het kruis was geschilderd door meesterschilder Otto Krüger, nam boer Hermann Blome, die ook eigenaar was van de grond, het transport naar Osterberg op zich op 25 juli 1935. De groep werkte zo heimelijk dat het nauwelijks bekend was in de stad. Daarom was het des te verbazingwekkender om plotseling dit 10 meter hoge kruis op de Osterberg te zien. Natuurlijk ontging het de nazi's ook niet en hekelden ze deze "verraders" in het mededelingenbord op het stadhuis. Het kruis moest de volgende jaren door de partij worden gedoogd als "oppositiekruis", maar het werd bedekt met hakenkruisvlaggen.

In 1958 kocht de Dechenverein het perceel van het kruis en nam het kruis en het onderhoud ervan over. In 1970 werd het inmiddels vervallen kruis vervangen door een nieuw kruis gemaakt van een oude lariksboom. Door een landbouwongeluk moest dit kruis in 1998 worden vervangen. Elk jaar, van Palmzondag tot Witte Zondag, schijnt het helder in het Emmertal om te vertellen van het grote Paasgebeuren op de eerste Paasdag, maar ook als getuige van het moedige verzet van enkele Lügdenaren. Tijdens de oorlog draaiden de vier wielen tot 1944, maar vroeg in de avond, nog bij daglicht, omdat het vanwege de verduisteringsverordening niet mogelijk was om dit op een later tijdstip te doen. In 1945, aan het einde van de oorlog, hadden er al vele, vele jaren geen wielen meer gereden. Maar al in 1946 pakten moedige mannen - sommige broers Dechen zaten nog in gevangenschap - de oude traditie weer op. Net als de levensomstandigheden in die tijd verbeterden de evenementen van jaar tot jaar in termen van organisatie en ook in de manier waarop ze werden uitgevoerd.