Romaanse Weserkerk Buchholz

Vanwege de ligging op slechts een paar meter van de oever van de Weser staat de kerk van Buchholz bekend als de Weserkerk. Het schip, het koor en de apsis dateren uit het laatste kwart van de 12e eeuw en zijn gebouwd in de Romaanse stijl. De toren werd rond 1200 aan het schip toegevoegd en de kleine boogramen van romaanse oorsprong zijn nog gedeeltelijk herkenbaar in de buitenmuur. In de gotische periode kreeg de kerk grote ramen en het groefgewelf in het schip. Opvallend zijn de zeer zorgvuldig bewerkte Porta zandstenen asbalken.

Het oudste onderdeel van het interieur is de doopvont, die dateert uit de 13e eeuw. Het orgel werd in 1703 gebouwd voor het Mauritiusklooster in Minden. Na de opheffing van dit klooster schonk de Pruisische koning Friedrich Wilhelm III het in 1815 aan de kerk in Buchholz. De schildering van de herrezen Christus op de oostelijke muur van het koor werd gemaakt tegen het einde van de uitgebreide renovatie van 1922 tot 1929. Helaas konden de overblijfselen van de originele schilderingen uit de 13e eeuw toen niet worden bewaard. In de toren van de oorspronkelijke Romaanse doopkapel hangt een van de oudste klokken van Westfalen.