Het Dominicanenklooster van St Pauli werd in 1236 gesticht. De belangrijke kroniekschrijvers Heinrich von Herford (overleden in 1370) en Hermann von Lerbeck (overleden na 1407) woonden en werkten hier. Het klooster werd na de Reformatie opgeheven. De locatie van de kerk, die in 1774 werd afgebroken, kan vandaag de dag nog steeds worden afgeleid uit de loop van de Alte Kirchstraße. Het gymnasium dat in 1530 werd opgericht, was gevestigd in het oostelijke deel van het voormalige klooster. In 1880 verhuisde de school naar een nieuw gebouw in de Immanuelstraße. In de westelijke vleugel, die vandaag de dag nog steeds bewaard is gebleven en gemaakt is van middeleeuws zandstenen metselwerk, bevonden zich oorspronkelijk het Remter en Dormitorium (eetzaal en slaapzaal). Na 1766 werd hier een suikerfabriek gevestigd, die werd bevoorrecht door Frederik de Grote (1712-1786). In 1885 werd het gebouw omgebouwd tot een sigarenfabriek, waarvoor later een uitbouw van baksteen werd gebouwd op de plaats van de gesloopte kerk. Het complex wordt sinds de eeuwwisseling voor verschillende doeleinden gebruikt.