Bodendenkmal Schildburg

Rond 1000 jaar geleden werd niet ver van de vluchtheuvel op de Schildberg de zogenaamde "Schildburg" gebouwd. De exacte ontstaansdatum van deze kleine ringversterking is niet vastgesteld omdat er geen geschreven bronnen bekend zijn. Vergelijkingen met soortgelijke vondsten suggereren echter dat de bouw van het complex dateert uit de 10e-11e eeuw, d.w.z. voordat de hoogmiddeleeuwse vestingbouwtechnieken met mortelmetselwerk werden gebruikt.

Deze site heeft tot nu toe weinig aandacht gekregen in lokaal historisch onderzoek en is lange tijd ten onrechte geïnterpreteerd als een megalithische begraafplaats. Het is echter eigenlijk een dynastiek kasteel, d.w.z. een administratief centrum met vestingwerken.

Het kasteel ligt aan de rand van de stad.

Het kasteel ligt op de Schildberg op een hoogte van ongeveer 240 meter boven zeeniveau. Als je het huidige beukenbos negeert, heb je een indrukwekkend panoramisch uitzicht over het hele Lügder-Pyrmontbekken. Net als vergelijkbare prehistorische heuvelforten (bijv. de Herlingsburg of Bomhof) lag het schildfort op een kruispunt van belangrijke verbindings- en langeafstandswegen. In de regel waren dit bergpaden die langs de bergkammen liepen en een goed uitzicht op de vallei boden.

Er zijn nog steeds verschillende cairn-graven van verschillende grootte op de bergkam en ook in de buurt van het "kasteel", die getuigen van de levendige activiteit op deze prehistorische bergkam. Het goede uitzicht in de vallei en de locatie op een kruising van oude bergpaden doen vermoeden dat een adellijke heer zijn lokale domein met dit complex veilig wilde stellen. Aangezien de Schildberg in die tijd in het domein van de Schwalenbergse graven lag, zou het mogelijk een buitenpost van de Schwalenbergs geweest kunnen zijn. Dit complex moet daarom gezien worden als vroeg bewijs van de opkomst van territoriale heerschappij, die bedoeld was om een gebied te beheren en te beveiligen.

De overgebleven greppels en terpen en vondsten van vergelijkbare vestingwerken geven een idee van hoe het kasteel er ooit uitgezien kan hebben. Het binnenste gedeelte van het kasteel meet ongeveer 45 m x 35 m en was omgeven door grachten van 4 m tot 6 m diep en ongeveer 6 m tot 10 m breed. Het opgegraven materiaal werd bergafwaarts in puinhopen opgeslagen. De toegang was waarschijnlijk via een houten brug die iets later werd gebouwd en werd beveiligd door een rechthoekig poortgebouw buiten de greppel. Helaas is de helft van het terrein verwoest door de winning van steen voor de uitbreiding van de bosweg.

Read more