Kleiner Stadtführer durch den historischen Stadtkern von Brakel

De rondleiding door de stad begint op het marktplein van Brakel.

Het stadhuis heeft een romaans middengedeelte dat rond 1250 is gebouwd. Rond 1410 werd het aangepast in gotische stijl met de toevoeging van een trapgevel. Het renaissanceportaal met korfboog en versierde bepleisterde omlijsting dateert uit 1573. Aan de marktzijde vind je twee inscriptiestenen met motto's.

Als je voor het stadhuis staat, zie je rechts het Gasthuis. Dit is een voormalig agrarisch herenhuis uit de 18e eeuw met een classicistische voorgevel. De vorige gebouwen dateren uit de 14e eeuw. Tegenwoordig zijn in dit gebouw de VVV, het stadsmuseum van Brakel en de opleidings- en evenementenruimtes van de jeugdmuziekorganisatie en het volwassenenonderwijs gevestigd.

Het Old Weigh House is een gotisch stenen huis dat rond 1350 werd gebouwd als stadszetel van de ridders van Modexen. Rond 1553 diende het als weeghuis en opslagplaats voor de belasting in natura die de burgers aan de stad betaalden in de vorm van graan- en korenheffingen. Vervolgens werden er appartementen gebouwd op de bovenverdieping en werd het tegelijkertijd gebruikt als politiebureau met gevangenis, brandweerkazerne en schatkamer. Na de renovatie en verbouwing in 1979 bood het genengebouw ruimte aan het Brakelse gemeentearchief en de raadsvergaderzaal. De begane grond is nu beschikbaar voor tentoonstellingen.

Voor het gemeentehuis staat de Rolandzuil . Dit is een gotische zuil die vanaf 1385 diende als teken van marktrechten en later ook als schandpaal.

De marktfontein werd in 1988 gemaakt door de kunstenaar Hubert Lönek uit Aken. De twee groepen figuren op de fonteinrand verbeelden gebeurtenissen uit Brakels wereld van sprookjes en legenden.

Als je achter het stadhuis loopt, zie je de parochiekerk van St Michael al liggen. Dit is een romaanse basiliek met drie schepen op een kruisvormig grondplan. Er is bewijs van minstens één eerder gebouw. Het is een hallenkerk met een verzonken rechthoekig koor uit de 9e tot 12e eeuw. De kerk werd in de 14e eeuw uitgebreid met een gotisch hoogkoor. De gedeeltelijke uitbreiding tot een zaal met de toevoeging van zijbeuken werd gebouwd in de 16e eeuw en in 1856. De huidige toren (70 meter hoog) werd tussen 1846 en 1849 gebouwd. Fundamentele restauratiewerkzaamheden werden uitgevoerd in 1989 en 1999. De kerk heeft een orgel met beschilderde zijvleugels van de barokschilder Johann Georg Rudolphi.

Wandel door de Papengasse naar de noordelijke muur, sla rechtsaf de Spitalgasse in en je komt in de Königstraße. Huisnummer 7 (Haus Sommer) is gebouwd in 1836. Het is een vakwerkhuis dat vroeger een landwinkel was. Het werd verbouwd en gerestaureerd in 1995.

Het oude pakhuis, Königstraße 9, werd in 1821 gebouwd door de Joodse familie Zadoc Sudheim en Hanna Weiler.

De middelste molen , Königstraße 22, wordt voor het eerst genoemd in een document uit 1338 en doet later ook dienst als gemeentemolen. Rond 1340 werd de Neustädtische Siedlung (Neustadt) opgebouwd met zogenaamde 'Ackerbürgerhäuser' om mensen uit verlaten  en verlaten naburige dorpen te huisvesten.

Aan het einde van deze straat bereikt u een van de vier stadspoorten, de Königstor (Mesmekertor - Messermachertor) uit 1329. De Alte Schmiede staat op de resten van de voorpoort. De stadsmuren maken deel uit van de oude vestingwerken van de stad.

Als u langs de stadsmuren naar het einde loopt en dan rechtsaf slaat, komt u bij de Kapucijnenkerk. De kerk werd tussen 1715 en 1718 gebouwd door de Westfaalse barokarchitect Johann Conrad Schlaun. We raden een wandeling aan door de oude kloosterwijk (Klosterstr., Kapuzinergasse, Neustadt, Ostheimer Str.). Een mooie boog met een beeld van St. Antonius uit recentere tijden is nog steeds te zien aan de achterkant. Als je om het bejaardentehuis Antonius heen loopt, dat op een historische plek is gebouwd (ziekenhuis 1904-1974), bereik je vanaf de Ostheimer Straße naast de kapucijnenkerk de voormalige kloostertuin. Het voormalige kapucijnenklooster werd in 1665 gebouwd op de plaats van het oude ziekenhuis Heilige Geest uit 1304. Het klooster is een drievleugelig gebouw in eenvoudige barokstijl. Vanaf hier heb je ook een indrukwekkend uitzicht op het achterste deel van de kapucijnenkerk en het oude klooster, dat nu een parochiecentrum en een liefdadigheidsinstelling is. Op de terugweg naar de ingang van de kerk zie je aan de zijkant van het gebouw een sintelstenen grot met een beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Als je de straat richting het stadscentrum vervolgt, kun je de eenvoudige barokke voorgevel van de kerk goed bekijken. Schlaun hield zich aan de gewenste terughoudendheid in de bouwstijl. Alleen in de weelderigheid van het portaal kon hij zich laten gelden in de barokke stijl en prachtige kleuren in de afbeelding van het wapenschild. Het eenvoudige kruis erboven werd in 1769 gemaakt door de ijzergieterij van Altenbeken. Het interieur van de kerk is ontworpen in de traditionele Westfaalse stijl. Johann Conrad Schlaun heeft ook meegeholpen aan het ontwerp van het interieur.

Als u de Ostheimer Straße doorloopt, ziet u huisnr. 14, de voormalige synagoge met een rabbijnenflat en school in het voorgebouw. Huis nr. 8 is het Leggehuis uit de 18e eeuw. Dit huis werd oorspronkelijk gebouwd als een herberg met een zaal en brouwerij en was het geboortehuis van Petrus Legge, de bisschop van Meissen (*1882, bisschop van 1932 - tot zijn dood in 1951), vervolgd onder het nationaalsocialisme). Het monumentale gebouw is sinds 1995 gerenoveerd en gerestaureerd.

Nu kom je bij de Hanekamp (voetgangersgebied). Hier vind je het poortwachtershuisje, de overblijfselen van de Hanekämper stadspoort die hier van 1306 tot 1803 stond. U ziet ook een kapel en groene ruimten die van 1774 tot 1884 werden gebruikt als begraafplaats voor Brakel en Riesel en nu een oorlogsmonument zijn.

Door de westelijke muur over te steken, bereikt u de Thy en daarmee de oudste verkeersas (Hellweg) en favoriete middeleeuwse woonwijk. Daar ziet u de herberg "Zur Meierei" uit 1763, het voormalige kantoorgebouw van de Sepkermeierschaft en het Haus Ruprecht, waarschijnlijk  voormalige kloosterhof met gewelfde kelder.

Na een paar meter bereikt u weer het beginpunt, het marktplein.

is