Michaelskloster

De oostgevel van de Sint-Michielskerk is rijkelijk versierd. Het is gebouwd in afwisselend zandsteen en baksteen en heeft Vlaamse barokke kenmerken (ook hier bouwmeester: kapucijner broeder Ambrosius von Oelde). In het aangrenzende gebouw bevindt zich de 350 jaar oude Sint-Michielsschool en het Sint-Michielsklooster van de orde van de Augustijner koorzusters, een van de nog levende kloosters van Paderborn.

In 1658 werden de Augustijner koorzusters uit Münster overgehaald om een klooster te stichten in Paderborn. De zusters woonden aanvankelijk in het zogenaamde "Hauss auff der Pader" totdat het klooster en de kerk tussen 1691 en 1698 door de kapucijner Ambrosius von Oelde werden gebouwd. Afgezien van de ontberingen van de Zevenjarige Oorlog verliep de ontwikkeling van het klooster en de school relatief rustig. Omdat het Sint-Michielsklooster een van de stichtingen was die zich uitsluitend wijdde aan openbaar onderwijs, overleefde het de secularisatie ongeschonden.
Als gevolg van de Kulturkampf werd het klooster in 1878 echter officieel opgeheven door de Pruisische regering en werden de zusters verdreven. Na een paar jaar in België keerden de zusters in 1887 terug naar Paderborn.
Na de sluiting van de school door de nationaalsocialisten en ondanks aanzienlijke verwoestingen in 1945 openden de zusters in januari 1946 het Sint-Michielsgymnasium als eerste school van Paderborn. Samen met de in 1950 gebouwde middelbare school met twee leerlingen, worden er vandaag de dag ongeveer 1500 leerlingen onderwezen.

De voorgevel van de kerk bleef gespaard van de verwoesting en wordt beschouwd als een uniek werk van Vlaamse barokkunst. De Alexiuskapel, gebouwd tussen 1670 en 1673, ligt in de kloostertuin. Ze behoorde oorspronkelijk toe aan het Abdinghofklooster (zie aldaar) en werd samen met de Alexiustuin in 1863 aangekocht door het Sint-Michielsklooster. Zowel de Alexiuskapel als de Sint-Michielskerk worden vanwege hun uitstekende akoestiek gebruikt voor kerkmuziekdevoties en concerten.

Read more